Mnie zawsze w takich przypadkach zastanawia, czy ci wszyscy aktorzy i inni "artyści", nie biorą pod uwagę, że odstraszają od siebie naprawdę dużą grupę potencjalnych odbiorców swojej twórczości? Jeśli biorą, to muszą czuć się bardzo pewnie, żyjąc na tych wszystkich grantach i etatach teatralnych i suto dorabiając na rozmaitych chałturach. Maniakalność tych wypowiedzi skłania mnie do przypuszczeń, że oni tak sami z siebie, nikt ich nie prowadzi, ani nikt ich nie stymuluje. Mnie naprawdę nie przeszkadzałoby, gdyby oni po prostu krytykowali sobie ten PiS mówiąc na przykład: PiS znów sie nie popisał, bo, powiedzmy, podniósł jakąś tam daninę. Albo: PiS to słaba partia, bo za Kurskiego TVP jest nadal upolityczniona, a ponoć miało być inaczej. Mógłbym się z tym zgadzać lub nie. Natomiast to, że oni umieją tylko bluzgać i to bez wdzięku (przypominają najgłupszych internetowych troli), sprawia że człowiek na nich patrzy i odczuwa tylko i wyłącznie coś na kształt litości pomieszanej ze wstrętem. 

Bardzo dobrze jednak, że dzięki takim występom upadają mity o "odważnych" aktorach, którzy za pomocą "wspaniałych filmów z epoki PRL" rozkuli ten system od środka i to bez "jednego wystrzału ani rozlewu krwi". Dużo ludzi niestety w to wierzy. Tak jak "Zborowscy" szczerze uwierzyli w to, że Polska pod batutą PO, to cudowna reinkarnacja komuny, tyle że z chlebkiem i szyneczką.

Dwie refleksje:

1) Wygląda na to, że niszczone (tzn. ukrywane gdzie indziej) były tylko kwity wybranych osób. Ciekawe, co one osoby teraz robią i czy ówczesne zniszczenie/ukrycie ich kwitów nie jest rozstrzygającym domniemaniem antypolskiego ich ulokowania do diś mi na zawsze.

2) Wyglada też na to, że absolutnie nie były niszczone, a pieczołowicie zarchiwizowane zostały kwity wszelkich ówczesnych szaraczków. Takich jak ówczesny Wiktor Zborowski. Jeśli ktoś taki dzisiaj stawia się dziś z poparciem, "aby było tak jak było", to jest zwykłym frajerem względem tych z punktu pierwszego.

No, niech młodsi wezmą na prostą logikę: Jakieś tam POP PZPR w jakiejś niszowej szkole aktorskiej. Tam znikoma w społecznej skali liczba studentów; gdzie ją porównać choćby z ówczesnym UW. Jeszcze nie wiadomo, czy i na którym studencie spoczną światła prawdziwej rampy i kariera. Zborowskiego nigdy nie oświetliły, bo niby cóż za outstanding karierę aktorską on zrobił. No jest taki aktor i tyle.

"Z mojego roku i z lat niższych" pozwala przyjąć, że podanie napisał jakoś na III, może na IV roku, co znając jego rok urodzenia pozwala ustalić rok podania jakoś (1951 + 18 +3) na rok 1972 lub 1973. 

O roku ów ... jakkolwiek mozna je oceniać według późniejszego krachu społecznego i gospodarczego, lata te można określić jako lata prawdopodobnie największego sukcesu komuny w uwiedzeniu społeczeństwa. Od społecznej strony patrząc, były to zaś lata prawdopodobnie największego pogodzenia się ze status quo. Nie wszyscy, nie całkiem, itd., ale tak powszechnie było.

... kto ciebie widział w naszym kraju!  ten wie, że propozycje w stylu  "a może byście się zapisali" mogły  być mimochodem złożone każdemu, kto cokolwiek sobie załatwiał. Na studiach np. warunkowe dopuszczenie do sesji (bo na razie brak zaliczenia z jakiegoś WF), o miejsce w akademiku słowem, w jakiejkolwiek sprawie losowej studenta. To były bowiem sytuacje z takiego modelu, że codzienne życie ma swoje nagłe potrzeby, a ktoś ma klucz do danego sracza. Sracz niby nieodpłatny, ale jak raz ten ktoś ma swoje zadanie dopilnowania przyrostu szeregów partyjnych. W końcu przecież ulepiono ten członkostan PZPR liczący circa 2 miliony. Gorącość ich wyznania wkrótce obnażył rok 1976 i 1980. To była fikcja a wstępowanie do PZPR powszechnie przyjmowano, że to na lipę, ze względów tylko praktycznych, w tym dla samej kariery. Czy takie członostawanie (się) było słuszne, czy nie? Wtedy na pewno nie spotykało się z szerszym ostracyzmem. Raczej z szeroką pobłażliwością.

Jako ciekawostkę podam, że żołnierz deklarujący członkostwo dostawał z urzędu dwa dni przepustki na pozyskanie w miejscu zamieszkania poparcia od dwóch tzw. członków wspierających. Kto był w kamaszach, ten rozumie, że dwa dni urlopu, to nie było "byleco" a dochodziły jeszcze nadzieje na dalsze wyginanie się od uciążliwości służby.

Czy to co wyżej piszę jest pochwałą cynizmu? W sensie formalnym tak, lecz ten sens nie ma teraz znaczenia zwłaszcza wstecz. Istotne jest bowiem znaczenie naprzód: kto, mianowicie, jak się zachowywał w późniejszych okazjach wymagających osobistego świadectwa.

Mamy więc tego Zborowskiego i jego podanie. Według mojej świadomości tamtej atmosfery, tekst tego podania wówczas mógł być spokojnie rozumiany, że dla jaj, przy wódeczce, "na odczepnego", a samo podanie jako wyraz pragmatyzmu. Niemniej, dzisiaj pokazuje tego Zborowskiego jako frajera. Nie ówczesnego, ale teraźniejszego frajera. Ciekawe bowiem, czy miałby tę samą ochotę na wymioty, gdyby z góry wiedział, że ten tekst wypłynie. On się wtedy tylko pragmatycznił, a ktoś bieżąco na zaś archiwował jego czyny i rozmowy.

A, wszystko jasne..:)

http://niezalezna.pl/229855-ojciec-zborowskiego-w-latach-stalinowskich-organizowal-prokurature-generalna

A tu w skrocie historia rodziny (rzecz jasna, z pominieciem interesujacych nas watkow):

http://www.ngp.westsidegroup.pl/str/tekst4564.html

Nikt kto podpisał cyrograf nie wierzy że po wypełnienie jego warunków diabeł się kiedyś zgłosi.

W dodatku zażąda następnych warunków.

Teraz ta Holland jest jego przedstawicielką.

Nie dostaniesz już żadnej roli, żadnej emerytury, żadnego domu starości dla aktorów jeśli się nie zeszmacisz.

Wybieraj.

A ci młodzi czy starzy którzy nie podpisali jeszcze cyrografu też go dostają jako warunek dalszej kariery.

No zaśpiewaj coś o głupim kaczorze albo napisz.

A ty, adwokat, nie bądź taki wyrywny z kandydowaniem bo cię tak po kieszeni dziabniemy że się nie pozbierasz.

To się nazywa presja i ostracyzm środowiska, a takie środowisko nam się ze śmietnika wylęgło.

Teraz ta Holland jest jego przedstawicielką.

Zatem (Boh trojcu lubit) mamy co najmniej trzy szeregi: (1) archiwistę cyrografów będącego mocodawcą tej Holland, (2) tę Holland jego przedstawicielkę i (3) autorów tych cyrografów, tj. frajerów takich jak nasz dzisiejszy wymiotnik.

NB.: Ta wyliczanka szeregów od razu przypomina Rywina oferującego Michinkowi: "a ty bedziesz dopierdalał z trzeciego szeregu". Znaczy, skoro ktoś taką propozycję składa, to sam musi należeć do szeregu 0 (zero). Nigdy się nie dowiemy, kto to taki, bo na straży stoi rzeczywista KON-STY-TU-CJA, czyli ustawa o ochronie danych osobowych teraz wzmocniona o RODO

O ile jednak między 1 a 2 jest jakiś stosunek zobowiązaniowy (przedstawicielstwo), to w zyciu taki przedstawiciel nie dostanie do dyspozycji rózeczki, czyli tych cyrografów. Nie o to bowiem chodzi, aby przedstawicielowi przekazywać władzę i jej instrumenty.

Do stosunku przedstawicielstwa dołączony jest zatem inny stosunek, który uczeni prawnicy nazywają stosunkiem akcesoryjny. Ja zaś, mniej uczony, nazywam dzierżawą klucza do sracza. W określonych sytuacjach może to być np. dostęp do ról, czy innej łaskawości, za który to dostęp niejeden zwymiotuje, gdzie mu pokażą. A jeśli fiknie, to raptem (deus ex machina) wypływa cyrografik.

Tutaj jednak wchodzimy na rozdroże. Skoro Zborowski zwymiotował, a cyrografik wypłynął, to są tylko dwie możliwości o niejasnym stopniu wątpliwości: (A) Zborowski oprócz tego fiknął, ale jakos w tajemnicy przed nami, (B) czemuś tam cyrografik stracił poufność.

PS.: Jesli ta Holland dysponuje kluczem do sracza w postaci ról filmowych, to za czyje pieniądze kręcone są te filmy? Bo że mają być do dupy, to właśnie zostało wyjaśnione.

Cały czas myślę o tej Twojej koncepcji, że on się głupio wyrwał z tymi swoimi tekstami. W jego sytuacji? To musi być wyjątkowy bałwan.

Może on nikogo nie interesował i w tej sytuacji postanowił złożyć ofertę, że jest do ewentualnej dyspozycji.

To jest punkt, gdzie każde rozwiązanie jest możliwe. Włącznie z najbardziej oczywisty, że on nigdy nie trzeźwieje.

Ogolnie zgoda.

Jednak tutaj te fakty z przeszlosci wplywaja bezposrednio na to kim jest i jak zachowuje sie teraz. Zwlaszcza ta gorliwa "obrona sadow" wyglada na bezposrednio wynikajaca z "obciazenie genetycznego".

W przypadku Zborowskiego to nie bylo takie "no wzial i zapisal sie", a potem wzial i sie wypisal. Nie brzmi przekonujaco to mamienie go latwiejszym dostepem do roznych luksusow. Mial bardzo wysoko postawionego ojca,  w roku 72 Adam Zborowski zostal wiceministrem sprawiedliwosci. Raczej wszystko mogl synalkowi zalatwic.  Nie znam tamtych realiow, byc moze tak wysoko postawiony w strukturach panstwowych czlowiek musial miec cala rodzine "zapisana"..?

https://pl.wikipedia.org/wiki/Adam_Zborowski

Zdaje się, że nawet wręcz przeciwnie.