pana książkę kupiłem, mam i poczytuję...ale rewelacja to nie jest... pański tekst powyżej, ciekawy, chyba każdy z nas ma takich znajomych którym odbija elytarność (celowo, przez "y"), myśląc, ze skoro popierają złodziei i oszustów z jewropejskim sznytem to są kimś lepszym, i pewnie chodzi im o Polskę... pewnie, żeby tę Polskę dobrze opylić za ojro, dolce etc....a swoją drogą to, czy rzeczywiście pan myśli, że pana dobry kumpel to taki szczery patriota czy może jednak zadaniowany kapuś... niestety takich jest wielu...

Najbardziej dla mnie jest ten tajemniczy "duchowy związek z KOD". Polityczny jestem w stanie zrozumieć, duchowego jeszcze nie. Z moich obserwacji wynika, że polityczny związek wynika głownie z interesu. Osoby powiązane interesami czują się zobowiązane do czestnictwa w tym samym dziele, co ich "patroni". W drugą stronę to nie działa. Zwykle dopuszczają one posiadanie innych opinii politycznych przez swych bliższych lub dalszych znajomych. W sposób mniej lub bardziej bolesny dla nich, pokazują zwykle ten ból, ale tolerują naszą inność. Osoby powiązane duchowo, już nie. Próbowałem ustalić na podstawie małej próbki, z czym może ten duchowy związek korelować. Jedyny czynnik, który mogłem ustalić, to brak ojca w młodości. Z różnych przyczy. Nie koniecznie rozbita rodzina ale np. wczesna jego śmierć.

Tak? W tej sytuacji proszę mi tę książkę odesłać. Zwrócę Panu pieniądze.

Ja nawet oryginalnie planowałem zamiast słowa "żona" używać określenia "partnerka", ale ostatecznie uznałem, że diabli wiedzą, jak to jest.

Najgorsze jest to że robi kocioł nieodwracalny.

Ja mam wprost odwrotne przypadki. Przegadana cała noc, przytakiwanie a przy następnym spotkaniu wszystko od nowa. Za próbę rozmowy o największym dobroczyńcy w naszych dziejach prawie się na mnie rzucił. Starszy człowiek. 70+. Całe życie nie dał się omotać komunie i stawiał opór.

Tak, niezła z niej partia... Oficjalnie figurują jako małżeństwo ale czy ktoś widział akt ślubu to nie wiem. Po drugie ruskie służby nie takie akcje robiły. Na YT był filmik jej schadzki z tym Ablayzovem ale pousuwali, jeśli Kramek to faktycznie jej mąż to nie zazdroszczę lekko mówiąc. Ogólnie dobrze nie jest, że takie indywidua jak ta para czy tez Żyd Daniels, wszędzie są, wszędzie wchodzą, mają masę zdjęć z ważnymi ludźmi i nic się nie dzieje. Rosną tylko mity i hipotezy którymi można walić jak cepem kogo się chce. Czy jesteśmy aż tak przezroczyści?

Ta wiadomość o końcu przyjaźni jest wielce zasmucająca jako wybryk szczególnego marnotrawstwa, które Twój przyjaciel jako ekonomista powinien szczególnie rozumieć. Mnie niby nic do tego, ale przecież i ja korzystałem z waszej przyjaźni, gdy w tym samym czasie on aktywnie udzielał się na i przy Twoich blogach. Zatem i u mnie występuje szkoda w postaci tego marnotrawstwa. A co dopiero, gdy pomyśleć o utraconych korzyściach przez to, iż potem tak długo milczał, a teraz wznosi ścianę.

W takim momencie na myśl przychodzi już tylko Jaruzelski z jego wiekopomną diagnozą "linii bolesnych podziałów". Kto by wcześniej uwierzył między ludźmi dobrej woli? I właśnie tutaj jest jakieś bagno, które może i łatwiej wyczuć komuś takiemu jak ja, w zasadzie postronnemu.

Chodzi mi o to, że ludzie na odpowiednio wysokim poziomie a jeszcze, gdy poziom ten zdobywali w ojczyźnie dżentelmenów (cokolwiek o niej sądzić), powinni dysponować jakimś zakresem wstrzemięźliwości. To upoważnia do pytania, cóz tak bezwzglednie kategorycznie niewybaczalnego mogłeś spowodować Ty osobiście, że runął ten mur wstrzemiężliwości? Przyjaźń jest bowiem stosunkiem osobistym.

Gdybyś chociaż jakimś ministrem od Dobrej Zmiany został, a skutkiem tego on w swoim banku zmuszony byłby oglądać spowodowane przez Ciebie przelewy do ludzi w potrzebie zamiast do złodziei; podobno bankierzy świrują od tego.  No, ale przecież nie jesteś ministrem, a z drugiej strony on przecież w wymierny sposób wykazał troskę o innych w potrzebie. To co logicznie o tym teraz sądzić, że była to inwestycja, która okazała się nietrafiona?

Skoro zaś z braku innych przesłanek dociekamy już za pomocą samej czystej logiki, to ta kieruje ku aparatowi nauk zajmujących się kryzysami osobowości. Wprawdzie uwagę poświęcamy konkretnemu przypadkowi, lecz przecież ewidentnie powstał on od abstrakcyjnej, zbiorowo ukształtowanej lokalnej zawiści w połączeniu z poczuciem klęski w politycznym hazardzie prowadzących w sumie do desperacji i zmęczenia życiem.

To by pasowało, ale przecież, wypisz-wymaluj, to jest definicja malajskiego amoku. Tu w Polsce niekoniecznie, ale na Wyspach takie malajskie doświadczenie powinno być dobrze rozpoznawalne. A jednak niekoniecznie jest.

Co za marnotrawstwo!

"Dziewczyna szamana"

Ja na temat tego Danielsa nie mam żadnych onformacji poza tym, co czytam na blogach.

Moim zdaniem to jest tylko dowod na to, że nie ma szaleństwa wiekszego jak szaleństwo wynikające ze strachu.

Szamią wyłącznie sponsorzy.

Ale strachu o co? Co im przepadło, to już przepadło. Bezpowrotnie, bo nawet gdyby udało im się odzyskać władzę, to już nic nie będzie takie, jak było, ani ono sami nie będą, jacy byli, ani nawet tacy, jakimi są dzisiaj w tym ichnim malajskim amoku.

Skoro mowa o strachu, to ja szczególnie upieram sie przy tym malajskim amoku, bo on ma taką właściwość, że w toku akcji usuwa wszelki strach, ale także i skrupuły, kulturę, słowem usuwa wszelkie rozeznanie czynów i skutków działania w amoku.

No proszę Ciebie bardzo! Czy np. dorosła kobieta nie powinna odczuwać jakiegoś dyskomfortu kładąc się na plecach na ulicy, zadzierając obie nogi w górę i tupiąc nimi do policjantów za płotem?

Strachu przed tym, że przyjdzie im przyznać, że się tak strasznie mylili.

To w mechanice przypomina wiarę w komunizm. Ale wtedy to były masy i ludzie płynęli z prądem przymykając oczy na błędy i wypaczenia a milicja pilnowała po bokach. Teraz garstka ludzi zwariowała pod wpływem cwaniaków udających bojowników o wolność. Przecież ta cała grupa resortowych emerytów to banda oszustów. Wszystko można o nich powiedzieć ale nie to że wierzą w jakieś idee. Jak się ogląda te coraz nowsze pomysły to groza.

Resortowi emeryci nie są moim problemem.

I to jest z Twojej strony grube niedopatrzenie, przez które uchylasz się od kabaretowej strony zdarzeń. Wyobraź bowiem sobie tych emwrytów, wówczas w kwiecie wieku i wpełni chuci wszelakich, ile musieli sobie wtedy odmawiać!

A teraz wreszcie mogą. I co? Dostają tylko jakiś ersatz, bo nikt nie chce dla nich pały wyciągnąć!

Wiadomo, że od samogwałtu ześwirować mozna.

Wiem, że emeryci nie są problemem ale to oni głównie wiodą prym w działalności KODu. No i nie wiem jak można będąc zdrowym na ciele i umyśle się w to wkręcić? Sama nienawiść do PiSu to za mało. Jeszcze gdyby gość popłynął w klimat "Wielkiej Lechii" to jakoś bym wzruszył ramionami.

Ta pani z pierwszego planu ma w sieci ksywę "Ruda" i to ona teraz ma swoje pięć minut w rozkręcaniu imprez.

Bardzo sympatyczny ten Twój mimochód.

To zerwanie kontaktu skojarzyło mi sie z tym co pisał Coryllus ostatnio o komunikacji w kontekście muzyki. Może właśnie o to chodzi o brak komunikacji. Mają być dwa obozy siedzące w okopach i komunikujące się jedynie w swoim gronie.

Jeden Gliński lepszy od drugiego. Ale gada już kalką z Gazowni.

Przewalić pięć baniek w miesiąc a przewalić pięćdziesiąt w trzy miesiące to jest jednak inna jakość przewalania. Co ciekawe oni się bardzo cwaniacko uczepili tych wielkich filmów historycznych bo wiedzą że na to jest popyt w polskim społeczeństwie. Żaden nie nakręcił od lat porządnego "normalnego" filmu ale jak tylko dostanie odpowiedni budżet to ho ho, zamieni się na planie w Mela Gipsona ;)

W niedzielę Showmax wypuścił pierwszy odcinek serialu "Rojst". To najdroższy obecnie polski serial i odcinek ma budżet ok 1,5mln złotych. Widać na ekranie, że się starali bardziej niż producenci Korony królów. Widziałeś może? Na YT jest klip Brodki do tego serialu.

Nie. Natomiast widziałem plakat z napisem "Witajcie w polskim bagnie".

To się dzieje w PRLu.

https://teleshow.wp.pl/rojst-czyli-witamy-w-polskim-bagnie-6285798614021761a

A co do Ludmiły Kozłowskiej to sytuacja jest dynamiczna. Twój kolega Michał dał się wciągnąć po szyję. Stanąć w jednym szeregu z Blumsztajnem i resztą to niezły gips.

https://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/apel-w-sprawie-powrotu-do-polski-ukrainki-ludmily-kozlowskiej/bjfvpyz

A jakie to ma znaczenie, że to PRL? Na plakacie na ten temat nie ma słowa.

Co do Michała, nie sądzę żeby on uważał, że towarzystwo Blumsztajna i reszty to dla niego jakakolwiek przykrość. W sumie dziwię się, że Ci to nie przyszło do głowy.

Nie mam najmniejszej wątpliwości, ze gdyby na tym plakacie umieszczono napis "Bagno PRL-u" pies z kulawą noga by się tym filmem nie zainteresował.

Masz rację ale nikt a zwłaszcza oni nie używa zwrotu "bagno PRLu", oni ten syf który tworzyli z dumą czynownika przypisują Polsce i nam wszystkim.

Ok, teraz rozumiem, przyznam że takiej opcji nie brałem pod uwagę. Ja szedłem w odwrotnym kierunku przez to bagno. Smutna historia, facet trafił z deszczu pod pociąg.

Oprócz tego, że nieprzerwanie jest odrębnym krajem, a poza przerwami skutkiem cudzej podłości była i jest państwem, to Polska jest przede wszystkim ideą. W dodatku ideą nieśmiertelną. Na dowód tej nieśmiertelności wystarczy wskazać na bezsporną nieśmiertelność tej ruskiej i niemieckiej nienawiści do Polski, która mimo tylu ich starań nadal żyje, a oni wiecznie w strachu, że ich przeżyje.

Gdzie indziej w Europie takiej nienawiści nie ma, ale w jej miejscu jest zupełna niezdolność zrozumienia, czym jest Polska. Od biedy w polityce i w historii Europy pojawia się diagnoza, że Europa zawsze popada w konwulsje ilekroć Polska jest likwidowana. Jednak w ichnim zrozumieniu Polski przeszkadza, że trzeba się samemu przyjrzeć w tej idei po to, aby zobaczyć siebie. Trzeba by też jakoś poddać rewizji własne małe interesy.

Gdybym miał Gabrielowi proponować rozejrzenie się za wydaniem cudzej powieści o Polsce, to zaproponowałbym powieść historyczno przygodową, epopeję obejmującą 1000 lat Polski właśnie jako idei. Autorem jest absolutnie pierwszorzędny pisarz amerykański James A. Mitchener a tytuł jest oczywiście "Poland". W Polsce wydana była pod tytułem "Polska" (wydawnictwo Albatros 2006).

Motto tej powieści:

“A Pole is a man born with a sword in his right hand, a brick in his left. When the battle is over, he starts to rebuild."

Więcej o pisarzu i o powieści i o nagrodach:

https://en.wikipedia.org/wiki/James_A._Michener

https://en.wikipedia.org/wiki/Poland_(novel)

PS. gdybyś chciał przyjacielowi zrobić prezent na pożegnanie, to poszukaj amerykańskiej wersji i prześlij mu z dedykacją po polsku. W tekście dedykacji koniecznie użyj określenie: "partyjska strzała".

Dzięki za informacje. Wprawdzie ja akurat to znam, natomiast może faktycznie zainteresuje się nią Gabriel.

Z tym Olbrychskim to ja bym uważał. Jest bardzo prawdopodobne, że od czasu jak przestał chlać on juz nie wygląda na tatarskiego najeźdźcę.

Skarby kuchni polskiej:

Inwalida ze Wschodu

(Tatar z jednym jajem)

Jest piękny.

Redford (którego uwielbiam z mojej wielkiej czwórki) jest niestety lewakiem.

A nie jest? (-:

:D

zdarzają się wyjątki (-: