On the piano?

Niechby nawet "tylko" co dziesiąty Chińczyk był tak uformowany (w takim wieku) to wystarczy by opanować cały świat... O ile nikt im wcześniej nie przeszkodzi.

A jeśli podobają im się takie utwory jak Sonata Księżycowa, to rzeczywiście może będą dobrzy i dla nas. Stąd już niedaleko do poznania Boga.

PS... ciekawe czy ten młodzieniec też nie ma nad sobą jakiegoś pomagiera do kontaktów z zagranicą ;)

Chyba nie. Ja widziałem ten jego test z angielskiego. To jest coś znacznie szerszego niż to co się wymaga od naszych dzieci.

No tak. Domyśliłem się... To jest już plaga prawdziwa. Potwierdzona przez nie jednego belfra... Pismo obrazkowe rządzi. Nie twierdzę że wszystkie dzieci są takie, ale trend jest wyraźny i wzrostowy... Do tego myślenie pod klucz. 

No cóż. Jeśli ten chłopak jest w tym wszystkim rzeczywiście samodzielny, i jeśli jest takich jak on dużo więcej, to Chiny odrobiły swoją lekcję z Czyngis Chana i całej późniejszej reszty nie tylko na poziomie obronności (dzieci są też szkolone w tężyźnie fizycznej całymi tysiącami).

Pozdrawiam. I wszystkim dobrej niedzieli życzę

My mamy tradycje że, jeśli chodzi o edukację. One w niczym nie są gorsze od chińskich. Ale je odrzucamy.

..."żeby być w szkole o 7.00, natomiast lekcje kończą się o 20.00"...

Przeraziłeś mnie. To będzie okrutny świat. Gdzie tutaj czas, aby być z mamą czy tatą? O rodzeństwie zapomnij, bo go nie mają.

Dobrze, że zaraz mam mszę św. ...

Korwin Milewski miał podobny reżim w szkole. 

.

Muszę już lecieć. Nie mam tutaj możliwości i czasu, aby np. przekazać program dnia np. w kolegiach jezuickich (ks. Załęski się nam kłania). To dwie różne rzeczywistości. Były niedziele, były odwiedziny i były wyjazdy do rodzin. Było wiele rzeczy ... Oni co mają? Apele?!?

w Chinach wszędzie są takie włąśnie szkoły-kombinaty. Tam odbywa sie  wielkoseryjna (wielkoskalowa) produkcja absolwentów. Bo jesli typowa chińska wieś liczy tylu kieszkańców , ilu w Europie miasteczko, a w zyznych obszarach tego kraju takie wsie są gęsto usiane, wówczas ekonomicznie jest usytuować  kompleks szkolny  dla większego  obszaru. I te edukacyjne kombinaty maja miejsca w internatach  nierzadko więcej niz dla 10. 000 uczniow. Nie ma bowiem możliwości codziennych dojazdów przy wspomnianym  godzinowym grafiku zajęć.

Rzecz w tym, ze w chińskiej mentalności. .są państwem środka. 

Wszyscy są,  jesteśmy  , niżej. ..W ich rozumieniu.

I zawsze mają czas...dekady, stulecia 

.

W rankingu za 2017 pierwszy uniwersytet azjatycki jest na 24 miejscu i jest to National University of Singapore na 29 Peking University a na 35 Tsinghua University

Żeby porównać to podają liczbę studentów/liczba studentów przypadająca na jednego pracownika kadry nauczycielskiej/% studentów zagranicznych/kwoty damsko-męski podaję w zestawieniu wyniki Oxfordu i uniwersytetu w Singapurze 19 718/10,9/35%/46 : 54 i odpowiednio 31 111/16,7/32%/50 : 50 i dla dodatkowego porównania prawdziwy chiński w Pekinie 42 977/8,8/15%/48 : 52. Zastanawiające są wyniki dla drugiego chińskiego uniwersytetu 41 537/14,110%/32 : 68. W bieżącym roku oba chińskie uniwersytety zajmują odpowiednio 27 i 30 miejsce. Jest jeszcze ranking związany z dziedzinami.

https://www.timeshighereducation.com/world-university-rankings/2018/world-ranking#!/page/0/length/25/sort_by/rank/sort_order/asc/cols/stats

Uniwersytet Warszawski pozycjonowany jest w piątej setce z wynikami 50 026/14,1/9%/66 : 34

W takich momentach zasadniczym pytaniem staje się, czy kogoś takiego jak Ty, czy ja, Chińczyk gotów byłby uznać za bliźniego swego? Choćby pod jakimiś warunkami, ale uznać bezwarunkowo.

W szczególności takie pytanie jest interesujące wobec Chińczyków chrześcijan.

Słyszałem za gdzieniegdzie w Polsce jest odwrotnie. Dzieci siedzą w domu, a rodzice pracują,  a w weekendy dzieci nadal siedzą w domu, a oni wyjeżdżają za miasto uprawiać ekstremalne sporty.

Może była to prowokacyjna uwaga, ale rzucił, że u nas strasznie dużo jest kościołów. Czy to nie jakieś poczucie wyższości, bo my, podejrzewam iż nie mówilibyśmy im, że u nich strasznie dużo jest świątyń, przyjmując to jako miejscowy urok.

To faktycznie bym chciał wiedzieć, ale nie wiem.

Możliwe, że miał na myśli nie tyle kościoły jako budynki, lecz tutejsze religie, względnie "te kamienie, które mówią" tam, gdzie religia zamiera.

U nich nie wiem, czy w całej ichniej populacji nazbiera się z 10%, którym można przypisać, że wyznają jakąkolwiek religię zważywszy, że ichnie konfucjanizm, taoizm, występujący tam buddyzm, itd., to nie są religie, ale pewne systemy filozoficzne.

W dodatku, kto widział potwierdzi: świątynie chińskie, pod względem ich jakkolwiek rozumianej okazałości lub wystroju, jako obiekty w ogóle nie poddają się porówaniu do naszych kościołów choćby i wiejskich. W najlepszym przypadku do naszych kaplic a i to tych niewielkich. Dlatego na Twoim gościu tutejsze kościoły mogły robić podwójne wrażenie. Jako świadectwo religijności (choćby dawnej) i jako szczególne pomniki wzrostu Europy do jej potęgi (choćby już minionej).

Wskazanie Krzyża jako znaku zapewniającego zwycięstwo (in hoc signo vinces), czy Kościoła jako drogi do zbawienia (extra Ecclesiam nulla salus) są dla Chińczyka nie do pojęcia.

Nie czytam twarzy Chińczyka, bo gości na niej zawsze uśmiech. Ponoć jak go opieprzać to też nie zmienia tego wyrazu.

U nich uśmiech to wyraz niepewności. Jak np. ich się zapyta o drogę i jeśli nie wiedzą, nie znają i nie orientują się to również się będą  uśmiechać i odpowiedzą cokolwiek byle by tylko nie wykrztusić "nie wiem, nie mogę pomóc". Czyli coś co jest dla nas oczywiste i bezproblemowe.

Jest oczywiście jedynakiem.

Se wszedłem na wiki i mamy to chyba w większości miast Azji. Czyli ludzie rodzą się na wsiach i w miasteczkach, zaś wielkie metropolie się prawie nie rozmnażają albo tylko wysysają młodych z prowincji

The five regions with the lowest fertility rates were Beijing (0.71), Shanghai (0.74), Liaoning (0.74), Heilongjiang (0.75), and Jilin (0.76).

Może jeszcze jedno, powiedział, że poziom nauki na ich uczelniach jest bardzo wysoki i nie dostał się na prestiżowy chiński uniwersytet i stąd nauka w Europie.

Urodzil się pod koniec lat 90tych? wtedy wg. wiki co roku rodziło się 20 mln Chińczyków (w 2017 "tylko" 17 mln, w 1989 - 24 mln). Co by nie mówić - konkurencja potężna bo ile może być uniwersytetów na tym bardzo wysokim poziomie na które - powiedzmy 25% jego rocznika czyli 5 mln - chciałoby się dostać? Ilu kandydatów na 1 miejsce ma ów prestiżowy pekiński uniwerek? Ale myślę że oni chyba mają tyle uczelni zdolnych wchłaniać do roku te 4-5 mln maturzystów (może więcej).  Więc dla niego studia w Europie to i możliwości i wyróżnienie z punkty widzenia kariery.

Glicku, zapomniałeś o przyzwoleniu partii na jedno dziecko. Kobieta po pierwszym porodzie była pod stałą opieką ginekologa i druga ciąża była abortowana. Partia preferowała rodzenie chłopców. W tej chwili jest kłopot ze znalezieniem żony, a sprawa dla rodziny chłopaka jest kosztowna, bo to oni wnoszą posag. O obecną ingerencję partii w prokreację nie pytałem, chociaż pociągowa rozmowa dawała takie prawo.

Ja z kolei jeszcze w PRL-u poznałem francuską rodzinę,  bardzo katolicką, której ojciec wyraził zdziwienie, że my tak narzekamy na komunizm, a on na ulicy widział grubych ludzi. A zatem jedzenia nie brakuje.

my tak narzekamy na komunizm, a on na ulicy widział grubych ludzi

Ja znam to z opowieści bo mnie nie było wtedy na świecie. Po koniec lat 60tych do mojej sąsiadki Polki ale z polsko-niemieckiego małżeństwa przyjechał w odwiedziny brat z żoną ze Szwecji. Ona była sąsiadką mojego dziadka i babki, taką przyjaciółką domu, więc jak pojawili się goście to dziadek postanowił ich ugościć. Ot zwykly niedzielny obiad dla 9-10 osób - dziadek zabił 2 kury na rosół i do upieczenia, były jakieś ziemniaki, sałatki, buraczki, kompot, ciasto z owocami itp. Dziadek wyciągnął wino domowej roboty, kupna była wódka. Niemco-Szwed był w szoku, że tu czyta i słyszy że bieda i głód, a wszyscy mieli stól taki, że "nawet król Szwecji tak niejada". Facet jako wkład do obiadu dorzucił 2 puszki jakiś szwedzkich sardynek, paczkę ciasteczek i wódkę, którą podał po "szwedzku" czyli odkręcił butelkę, rozlał każdemu dorosłemu po kieliszku, zakręcił i schował z powrotem do torby. ;)

Porzuciła, ponieważ 70 mln Chińczyków nie znajdzie żony. Nigdy. To bomba z opóźnienionym zapłonem. Chinki wybierają synów, ponieważ w ich kulturze najstarszy syn przejmuje opiekę nad rodzicami. 

W sensie ogólnym przyłączam się do tego, co piszesz. Widzę, że rozumiesz zasadę spoglądania na Chiny przez WIELKIE LICZBY. Każde inne spojrzenie prowadzi do złudzeń. WIELKIE LICZBY rządzą wszystkim, co Chin dotyczy.

Odchodząc tu od demografii i jej wpływu na edukację, warto zapytać, jak to się dzieje, że Chińczycy nie buntują się teraz, gdy ujrzeli coś spoza wielkiego muru (mimo cenzury w internecie :) i teraz, gdy, przynajmniej niektórym z nich poprawiło się?

Otóż odpowiedź jest banalnie prosta. Jeszcze pokolenie temu indywidualnie i zbiorowo żyli na dnie społeczno ekonomicznym. Od kilkunastu lat, z poprzedniego niewyobrażalnie dennego poziomu stopa życiowa w Chinach rośnie w niewyobrażalnym tempie. Na razie absurdalne wydaje się przypuszczenie, że stopa ta mogłaby spadać, czy choćby ustabilizować się. To dlatego władze mają zagwarantowane poparcie społeczne, które jest tam potężne jak nigdy. Tradycyjny (konfucjański) nakaz szacunku dla władzy jako takiej też w tym nie przeszkadza. Chińskie społeczeństwo w naszym rozumieniu nigdy nie było i brak nadziei, że kiedykolwiek będzie organizmem. To jest tylko mechanizm.

Co do gospodarki i jej pędu, że wkrótce Chiny zdetronizują USA: - to są brednie różnych fantastów. Podobne doświadczenie, choć o mniejszej skali, mieliśmy już w Japonii w latach 70-tych. Też już, już prześcigała...

Przewaga USA nie tylko tkwi w tym, że posiadają ogromną gospodarkę, ale przede wszystkim polega na tym, że one na zbity pysk biją wszelką zagraniczną konkurencję w społecznej wydajności pracy oraz w badaniach podstawowych. To stąd USA mają taką zdolność uruchamiania dynamiki sprzężonej z nieosiągalną u innych elastycznością. Jest możliwe, że obecny chiński nacisk na edukację bierze się z nadziei na postęp właśnie na tym polu, ale bez przebudowania chińskiej świadomości jest to tylko marzenie ściętej głowy.

Obecne gadanie o nadchodzącej dominacji politycznej, czy militarnej Chin oparte jest o przemilczenia o dwóch chińskich hamulcach. Pierwszy, to taki, że Chiny w przyszłości przewrócą się o własne nogi, jeśli teraz nie skierują swojej ekspansji na stworzenie u siebie potężnego rynku wewnętrznego; nie w enklawach, ale w całym kraju!  Drugi polega na tym, że Chiny nigdy nie zostaną drugim, a tym bardziej pierwszym rozgrywającym cały świat dopóki idą do przodu, a bez podobnego hałasu Indie, które - w odróżnieniu - posiadają rozwinięty swój rynek wewnętrzny a potencjałem są porównywalne, lecz mniej go marnują.

Chiny mogą w tej sytuacji całkowicie skolonizować zaledwie Afrykę, która dopiero wtedy przekona się co to jest bezwzględna kolonizacja. Ta afrykańska zdolność możliwa jest jednak tylko dlatego, bo nasza cywilizacja Afrykę porzuciła pod wpływem różnych kretyńskich miazmatów. Chiny powiedziały Afryce: cokolwiek robicie, nic nas to nie obchodzi, to wasze sprawy. My chcemy tylko handlować.

Chiny, Indie, Afryka, kraje muzułmańskie, mają wbudowane mechanizmy ograniczające ich ekspansję polityczną i technologiczną. Nie mogą ich się pozbyć bez utraty wartości do których są przywiązane. Blokują je tradycyjne systemy filozoficzne, obyczaje (Chiny, Afryka),   lub religia (islam, buddyzm).

Zachód ma problem wartości z głowy, więc rozwija się i konsumuje dynamicznie.

Przede wszystkim, przynajmniej dla tego Chińczyka, Polska nie jest krajem egzotycznym, o ile oczywiście nie sugerujesz, że to służby napisały ten list.

Po drugie, nawet jesli to służby napisały ten list, to z innej części Twojego komentarza wynika, że nie sugerujesz, że z tymi godzinami nauki to kłamstwo.

Po trzecie wreszcie, Twój komentarz z trudem zahacza o temat mojej notki, a tym bardziej o jej przesłanie. Ja się nie zachwycam Chinami.

Rok 1950: Drwal sprzedał drewno za 100 zł. Wycięcie drzewa na to drewno kosztowało go 4/5 tej kwoty. Ile zarobił drwal?

Rok 1980: Drwal sprzedał drewno za 100 zł. Wycięcie drzewa na to drewno kosztowało go 4/5 tej kwoty, czyli 80 zł. Ile zarobił drwal?

Rok 2000: Drwal sprzedał drewno za 100 zł. Wycięcie drzewa na to drewno kosztowało go 4/5 tej kwoty, czyli 80 zł. Drwal zarobił 20 zł. Zakreśl liczbę 20.

Rok 2010 (tylko dla zainteresowanych): Drwal sprzedał drewno za 100 zł. W tym celu musiał wyciąć kilka starych drzew. Podzielcie się na grupy i odegrajcie krótkie przedstawienie, w którym postaracie się przedstawić, jak w tej sytuacji czuły się biedne zwierzątka leśne i rośliny. Przekonajcie widza, jak bardzo niekorzystne dla środowiska jest wycinanie starych drzew.

Rok 2013: Drwal sprzedał drewno za 100 zł. Pokoloruj drwala.

zrzut z Rok 1950: Drwal sprzedał drewno za 100 zł. Wycięcie drzewa na to drewno kosztowało go 4/5 tej kwoty. Ile zarobił drwal?

Rok 1980: Drwal sprzedał drewno za 100 zł. Wycięcie drzewa na to drewno kosztowało go 4/5 tej kwoty, czyli 80 zł. Ile zarobił drwal?

Rok 2000: Drwal sprzedał drewno za 100 zł. Wycięcie drzewa na to drewno kosztowało go 4/5 tej kwoty, czyli 80 zł. Drwal zarobił 20 zł. Zakreśl liczbę 20.

Rok 2010 (tylko dla zainteresowanych): Drwal sprzedał drewno za 100 zł. W tym celu musiał wyciąć kilka starych drzew. Podzielcie się na grupy i odegrajcie krótkie przedstawienie, w którym postaracie się przedstawić, jak w tej sytuacji czuły się biedne zwierzątka leśne i rośliny. Przekonajcie widza, jak bardzo niekorzystne dla środowiska jest wycinanie starych drzew.

Rok 2013: Drwal sprzedał drewno za 100 zł. Pokoloruj drwala.

z google/obrazy tag: "pokoloruj drwala"

"Mam wrażenie, że takie ponad 12 godzinne przebywanie pod opieką kadry nauczycielskiej to chowanie janczarów. Dzieciak musi mieć sporo bodźców związanych i z nauką, ze sportem,   z zabawą, a także mieć możność wyciszenia się, bo nie potrafi wytrzymać zbyt długo w skupieniu na jednej czynności. Gdzie tu radość odkrywania nowych rzeczy?"

Przepraszam bardzo, ale czy Ty znasz kogoś, kto ma inne zdanie w tej kwestii? Nie? To czemu informujesz nas o tym, jakby to było jakieś niezwykle oryginalne odkrycie?

Ta chińska korespondencja budzi oczywiście szacunek. Jednak godne uwagi jest praktyczne tło jego uczniowskich obowiązków. To tło właśnie umyka.

Mamy więc młodego człowieka, ucznia zajętego od świtu po zmierzch. Ta intensywność oraz czas jego pracy jest tu potwierdzana, że "tak tam mają". Przyjmujemy je zatem za wiarygodne. Gdzieś w tym wszystkim, co pewien czas trzeba zmieścić sporą pracę napisania tych listów.

To pewne, że ich pisanie ma dla niego efekt edukacyjny jak każde opisywanie, czy dokumentowanie zmuszające do zebrania informacji, uporządkowania jej, itd. W dodatku w języku obcym. NB.: Co do językowej poprawności, to zaryzykowałbym tezę, że ma angielskiego tutora.

Z opisu sytuacji wynika jednak, że jego listy są nie tylko obszerne, ale także interesujące. To pozwala zgadywać, że za jego motywacją stoi nie tylko obowiązek danej pracy, ale też rodzaj ciekawości świata, w tym własnego wyjścia w inny, niechiński świat. Z tym, że wychodząc w inny świat Chińczyk i tak pozostaje Chińczykiem. Nie wtapia się w cywilizację jego zdaniem niższą, czyli w żadną inną. W każdym razie nie do końca wtapia się.  

Ja od niej pożyczę ten list i pokaże Ci jak on rysuje nasze literki. Nie pisze, ale rysuje.

Znam, Ciebie, bo się zbyt napiąłeś.

Teraz, a właściwie na koniec, przejdźmy z zainteresowania tym chłopcem jako ambitną, ciężko pracującą jednostką do zainteresowania kwestią chińskie społeczeństwo - edukacja - wyścig ze światem. Mam w tym na myśli również wskazywane tu przez komentatorów rankingi i te sprawy. Jaki to da efekt dla pogoni za światem?

Otóż ja w tej kwestii jestem bardzo sceptyczny i obawiam się możliwości powtórki poprzednich Wielkich Skoków. Popatrzmy na tę edukację przez WIELKIE LICZBY. One imponują, ale czy ilość przejdzie tam Czw jakość? Czy w takim systemie organizacji i w takich obciążeniach możliwe jest wykształcenie milionowego pokolenia zdolnego także do myślenia abstrakcyjnego, do pewnego nieposłuszeństwa, które jest konieczne dla pracy twórczej?

Oczywiście, wedle spiżowego dzwonka, tego od Gaussa, z tych WIELKICH LICZB wychowają się geniusze w liczbie imponującej w oczach naszego świata (MAŁYCH LICZB). Ci jednak utoną w biurokracji, nieliczni pójdą w Świat. Gdy który taki zawita, dajmy na to, do USA, to może zobaczymy geniusza. Gdy spojrzymy w Chinach na jego kolegów z ławy szkolnej, to zobaczymy WIELKĄ LICZBĘ biurokratów (chiński oportunizm!). Oni już zadbają o tych niepokorniejszych.

Jak to działa? Najlepiej obstawić konkretne pytanie, np. takie, czy dla władania światem da się z takiego systemu edukacji zbudować, dajmy na to, superlotniskowiec? Nawet jeśli, to poprzedniej generacji, a już na pewno nie ujawni się tam żaden skośnooki Chester Nimitz.

Dać 22 letniemu zdolnemu podporucznikowi dowództwo niszczyciela? To dla Chińczyków szaleństwo! Pozwolić na dalszy rozwój i nadal darzyć zaufaniem, gdy ten podporucznik zaraz wprowadził okręt na mieliznę? Mimo tego za kilkanaście miesięcy awansować na kapitana do tego z pominięciem stopnia porucznika marynarki (żeby się zdolnota nie marnowała!), kto w Chinach jest na to gotów?

Rosnąca potęga militarna? Kiedy Chinom ostatni raz udało się wygrać wojnę z wrogiem zewnętrznym?

To nie jest odpowiedź na moje pytanie.

Jeśli pisałby ktoś udający tego chłopca, to sprawa przestałaby być interesująca. Moim zdaniem interesujące w niej jest ta pasja z jaką potwornie zapracowany uczeń dodaje sobie ogrom pracy, aby jakos wyrwać się na świat inny, niż ten, w którym zasuwa gorzej niż kulis. Co więcej, tę dodatkową robotę , jak sam oceniasz, wykonuje niezwykle starannie. Stąd można śmiało zakładać, że ta korespondencja jest dla niego niezwykle ważna.

Chciałbym go zapytać, dlaczego jest tak ważna. Wprawki z angielskiego nie tłumaczą tej ważności, bo sam piszesz, że ma on sporą biegłość językową.