To akurat to Antolope w stanie Oregon. Ale, owszem, to bardzo ciekawe.

A zatem, proszę wszystkich, miejcie oko na tych, co się uśmiechają.

Robert Biedroń to jest taką osobą publiczą w Polsce,. ktora się bez przerwy uśmiecha i śmieje. Nawet jak usiłuje przybrać poważną minę i powiedzieć coś poważnego ma minę jakby zaraz mial eksplodować od rehotu. Natomiast np. z "Kuchennych rewolucji" z Gesslerową wiem, że im ktoś bardziej rehocze i się uśmiecha tym większe ma problemy na zapleczu...

Dynamiczny optymizm jako objaw chorobowy?

W rodzinie nie mam takich przypadków, ale spotkałem w paru firmach, więc mogę potwierdzić istnienie takiego zjawiska. U mnie na wiosce mawiają w takich sytuacjach "śmieje się jak głupi do sera" co pasuje jak ulał do Biedronia.

A sprawdzałeś jej chromosomy?

Nie ma za co, sama prawda.

W jednym z dawnych rządów był taki minister budownictwa, który się stale uśmiechał, a jak wiadomo z budownictwem nigdy nie było dobrze. Ten uśmiech tak irytował telewidzów że pisali do niego listy żeby przestał.

Trochę o  "łagodnym i pokojowym" lamaiźmie (odmiana buddyzmu) pisał   F. Ossendowski.

 Jako nastolatek czytalem  jego książkę pt.: "Ludzie, zwierzęta, bogowie", wówczas wydanie przedwojenne.
Od tamtej pory nie wierzę w pokojowe i dobrotliwe pogaństwo.

I z zasądzonych 20 lat, ledwie 28 miesięcy była w więzieniu. Też ciekawe.

Ą potem przeprowadziła się do Szwajcarii i kupiła 2 domy starców. 

Za Wiki: 

Sheela later moved to Switzerland, where she married, and purchased two nursing homes.

Później chcieli ją wsadzić ponownie, ale Szwajcaria jej nie wydała, a w wyniku przeprowadzonego na miejscu procesu uznała, że te 28 miesięcy to sprawiedliwa kara. Chyba ona poraziła ich tym swoim uśmiechem.

Robi wrażenie ta żona Birnstiela…

nawet w starszej wersji, kiedy  się tylko lekko uśmiecha, zasłuchana – dla odmiany – w swoje wnętrze.

Trudno tutaj zgodzić się z powiedzeniem zacytowanym przez Gabriela, no chyba, że odnieść je do wszystkich uśmiechniętych i oczarowanych przez Ma Anand, bo ona sama to raczej wyrachowana bestia, a nie pie....ta. Ale w przypadkach uzależnień emocjonalnych - nie tylko w sektach, jak widać po jej zmniejszonym wyroku – faktycznie pierwszym ostrzeżeniem powinny być hipnotyzujący urok i uśmiech robiącej wrażenie kobiety. Przesłuchałam kawałek: https://www.youtube.com/watch?v=S8gLxXWBRBA  i okazuje się, że z niej jest jeszcze niezłomna wykładowczyni….

A jak się bronić przed takimi, to tylko Pod Twoją obronę…ale rzadko się o tym w takich chwilach pamięta.

Dzięki za polecenie dokumentu.

Ten uśmiech wyraża tyle co Olga Tokarczuk w słowach

 "za pomocą zadziwiających zestawień przenosi nas przez galaktykę przyjazdów i odjazdów, historii i dygresji, jednocześnie zgłębiając sprawy bliskie współczesności i kłopotliwemu położeniu ludzkości - gdzie tylko plastikowi udaje się uciec od śmiertelności".

Gdzie tylko plastikowi udaje się uciec od śmierci.

Te słowa poraziły mnie pustką Jej istnienia bez Boga i braku nadziei. Pozostała tylko PLASTIKOWA NIEŚMIERTELNOŚĆ.

W tym sęk. 

Ja nie mówię o zachowaniach ludzi, którzy wyrośli w jakimś środowisku i z tego powodu np. jedzą rękami, a nie sztućcami albo chodzą w turbanach na głowie. Mówię o tym co jest na zdjęciu wrzuconym przez Toyaha, czyli hinduizmie itp. rzeczach, który jest po prostu satanizmem opartym na jakichś pogańskich gusłach.

Tu jest lepsza, oczy ze szkła.

https://www.youtube.com/watch?v=9ib8MdHT61k

Jestem po dwóch częściach, rzeczywiście porażający dokument, a dalsze części zapowiadają się jeszcze okropniej…teraz lepiej rozumiem tytuł notki i zmieniłam zdanie widząc uśmiech Ma Anand w trakcie procesu

i twarz pełną siły złego, kiedy mówi powolnym wystudiowanym, jakby mówiła do dzieci, głosem:

„Dokądkolwiek się udam zawsze będę nosić koronę”

„Kiedy Jezus nadstawiał policzek my uderzaliśmy w oba policzki…”

myślę, że była nie tylko niezwykle sprytnym narzędziem używanym do opętania innych, ale również do pewnego stopnia psycholką chorą na władzę nad innymi. Używała podobnych sposobów osaczenia i gnębienia sąsiadów jak ci psychole z Dębicy. Czysty obłęd kreowany przez czyste zło.

Ale wrażenia po zobaczeniu tylu ludzi w takim obłędzie tworzenia „nowego człowieka” są bardzo przygnębiające…nie spodziewałam sie takiej skali i mocy złego

No niestety, nawet szwajcarskie referendum nic by tutaj nie pomogło.

Ciężka psycholka. 

:)))

To jak oni zdewaluowali uśmiech i uprzejmość jest porażające.

Dokładnie tak.

Głupio to mówić, ale niekiepskie jest wszystko co jest poza Kościołem Rzymsko-Katolickim. Tu nie ma nawet o czym dyskutować.

Tak, dokument ma wiele warstw. Po obejrzeniu byłam chora fizycznie. To nie była zwykła sekta, nie z tak agresywnym rozprzestrzenianiem się, biznesami, próbami zabójstw, czy wreszcie zaangażowaniem w to producentki „Ojca chrzestnego”. Opanowanie Oregonu, sztuczka z bezdomnymi, terroryzowanie i zatruwanie ludności to wszystko aż niewiarygodne… I w tym jeszcze amerykańska wolność i uniewinnianie, albo śmieszne zmiany wyroków zwykłych morderców…

A tyle „uwiedzionych” postaci, które same przypominają zło wcielone, że ho ho.

Obok tej Ma Anand jest jeszcze inna wiedźma – Ma Shanti Bhadra (Jane Stork), na ekranie pełna wrażliwości i naiwnej słodyczy starsza pani, opowiadająca te zdarzenia, jakby nie brała w nich udziału, albo za nie nie odpowiadała. A to kobieta, która grała ważną rolę. Nie bardzo chciała być gospodynią domową i miała problemy z agresją wobec męża. Psycholog poradził jej medytację. W końcu zmusiła męża żeby wyjechał z nią na wakacje do Indii, do Bhagwana. W trakcie medytacji okraszanych wolnym seksem zauważyli poprawę relacji, mimo, że przy okazji nabawili się chorób, w tym opryszczki, wcale nie wargi. A kiedy już Storkowa spotkała się osobiście z Bhagwanem, a ten kazał się jej przeprowadzić do Indii na stałe, ta ze szczęścia natychmiast zapakowała dwójkę dzieci, męża i ruszyła budować nowe radosne życie, najpierw do Indii potem za guru do Oregonu. Dziećmi za bardzo się nie przejmowali, bo w całej sekcie nikt tego nie robił, zostawiając je samym sobie. W prawdzie była tam szkoła, ale dzieci jechały do niej tylko kiedy miały na to ochotę, większość dni się bawiły. Po dwóch latach tam spędzonym dzieci zostały usunięte z rodzinnego mieszkania do chaty dla dzieci z pryczami i bez nadzoru rodzicielskiego… A tymczasem „guru seksu” rozbudzał wśród dorosłych świadomość seksualną i chęć do radosnego spędzania wspólnie czasu. Stąd sterylizacje i choroby weneryczne były powszechne. Jak twierdziła Ma Shanti, która sama poddała się sterylizacji, nie przypomina sobie dzieci urodzonych w komunie, a prawie 90% dorosłych chorowała na przypadłości weneryczne. Ma Shanti była później szkolona przez byłych członków południowoafrykańskich sił zbrojnych na ochroniarza Bhagwana. Rozwiodła się z mężem. Zgłosiła się do zabicia prokuratora Turnera, który walczył z sektą. Na szczęście nie udało się. Potem podjęła się zabicia doktora Bhagwana. Cudem uniknął śmierci. A jak się zapalił grunt uciekła z Ma Andan do Niemiec. 20 lat później, kiedy już nie było ani władzy ani pieniędzy przypomniała sobie o synu, którego zostawiła w Ameryce, a który właśnie umierał na raka. Poleciała do niego. Wtedy została aresztowana i skazana na 10 lat. Siedziała tylko 3 i wróciła do Europy. Jednak ponownie została oskarżona o spisek mający na celu zamordowanie Turnera. Jednak na wniosek samego Turnera została uniewinniona. Wzruszyła go choroba jej syna, a miłosierdzie nie pozwalało wsadzać ją znowu do więzienia, kiedy powinna być przy umierającym dziecku.

Groza. Poniżej pani Stork, wzorowa matka z dziećmi, z uśmiechami „szczęścia" aż boli.

Toyah napisał powyżej o tym, że wszystko poza Kościołem jest "niekiepskie". O to mi właśnie chodzi w kwestii kultury. Wiem, że potocznie mówi się np. 'kultura inków', albo 'kultura masajów' itd., ale dla mnie po prostu to co wykracza poza sposób bycia tzn. stroje, kulinaria, muzyka etc., i zaczyna coś nakazywać np. pogardzać innymi według jakichś dziwnych zasad( tak jak ci wspomniani kucharze w restauracji), składać ofiary, odprawiać gusła itd. to dla mnie już nie jest kultura tylko wierzenia, które mogą być realizowane przez wszystkich bez względu na kulturę z której się wywodzą, tak samo przez indian, hindusów jak i europejczyków.